131ก่อนถึงงานเทศกาลปัสกา พระเยซูทราบว่า ถึงกำหนดเวลาแล้วที่จะจากโลกนี้กลับไปหาพระบิดา พระองค์รักคนของพระองค์ที่อยู่ในโลกนี้มาโดยตลอด จนถึงที่สุด 2ในระหว่างอาหารค่ำ พญามารได้ดลใจให้ยูดาสอิสคาริโอทบุตรของซีโมนทรยศพระองค์ 3พระเยซูทราบว่า พระบิดามอบทุกสิ่งให้อยู่ในมือของพระองค์ พระองค์มาจากพระเจ้า และกำลังจะกลับไปหาพระเจ้า 4พระองค์จึงลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร ถอดเสื้อตัวนอกวางไว้ คาดผ้าเช็ดตัวไว้ที่เอว 5เทน้ำลงในอ่างและล้างเท้าของสาวก พร้อมทั้งใช้ผ้าที่คาดเอวไว้ซับเท้าด้วย 6เมื่อพระองค์มาถึงซีโมนเปโตร เขาพูดว่า

ซีโมนเปโตร

พระองค์ท่าน พระองค์จะล้างเท้าของข้าพเจ้าหรือ

7พระเยซูกล่าวตอบว่า

พระเยซู

สิ่งที่เรากระทำขณะนี้เจ้าไม่เข้าใจ แต่เจ้าจะเข้าใจในภายหลัง

8เปโตรพูดกับพระองค์ว่า

ซีโมนเปโตร

พระองค์จะมาล้างเท้าของข้าพเจ้าไม่ได้

พระเยซูตอบเขาว่า

พระเยซู

ถ้าเราไม่ล้างเท้าเจ้า เจ้าจะไม่มีส่วนกับเราเลย

9ซีโมนเปโตรพูดว่า

ซีโมนเปโตร

พระองค์ท่าน ไม่เพียงแต่เท้าของข้าพเจ้าเท่านั้น แต่มือและศีรษะของข้าพเจ้าด้วย

10พระเยซูกล่าวกับเขาว่า

พระเยซู

ผู้ที่ได้อาบน้ำแล้วเหลือเพียงเท้าเท่านั้นที่ต้องล้าง เพราะทั้งตัวสะอาดหมด พวกเจ้าก็สะอาด แต่ไม่ใช่ทุกคน

11พระองค์ทราบดีว่าใครกำลังจะทรยศพระองค์ ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงกล่าวขึ้นว่า

พระเยซู

ไม่ใช่ทุกคนในพวกเจ้าที่สะอาด

12เมื่อพระองค์ได้ล้างเท้าของพวกเขาเสร็จแล้ว ก็สวมเสื้อตัวนอกที่ได้ถอดวางไว้ แล้วเอนกายลงอีก พระองค์กล่าวกับพวกเขาว่า

พระเยซู

เจ้าเข้าใจสิ่งที่เราได้กระทำต่อเจ้าไหม 13เจ้าเรียกเราว่า อาจารย์ และพระองค์ท่าน เจ้าเรียกถูกต้องแล้วเพราะว่าเราเป็นเช่นนั้นจริง 14ฉะนั้นถ้าเราคือทั้งพระองค์ท่านและอาจารย์ของพวกเจ้าซึ่งได้ล้างเท้าของเจ้า เจ้าเองควรจะล้างเท้าให้กันและกันด้วย 15เพราะเราได้เป็นตัวอย่างให้แก่เจ้า ดังนั้น เจ้าควรทำตามอย่างดังที่เราได้กระทำต่อเจ้าแล้ว 16เราขอบอกความจริงกับเจ้าว่า ทาสรับใช้ไม่ยิ่งใหญ่กว่านายของเขา และผู้ที่ถูกส่งออกไปก็ไม่ยิ่งใหญ่กว่าผู้ที่ส่งพวกเขาไปเช่นกัน 17เจ้ารู้สิ่งเหล่านี้แล้ว และถ้าปฏิบัติตาม เจ้าก็จะเป็นสุข
18เราไม่ได้พูดถึงทุกคนในพวกเจ้า เรารู้จักบรรดาผู้ที่เราได้เลือกไว้แล้ว แต่เพื่อให้เป็นไปตามพระคัมภีร์ที่ว่า ‘คนที่รับประทานอาหารของข้าพเจ้าได้ยกส้นเท้าต่อต้านข้าพเจ้า’* 19จากนี้ไปเราจะบอกสิ่งที่จะเกิดขึ้นให้เจ้ารู้ ก่อนที่เหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นจริงๆ เพื่อว่าเมื่อเกิดขึ้นแล้วเจ้าจะได้เชื่อว่า เราคือผู้นั้น* 20เราขอบอกความจริงกับเจ้าว่า ผู้ที่รับคนที่เราส่งออกไปเสมือนได้รับเรา และถือว่าผู้นั้นรับพระองค์ผู้ส่งเรามาเช่นกัน

21เมื่อพระเยซูกล่าวเช่นนั้นแล้ว ก็ทุกข์ใจเป็นอย่างยิ่งจึงกล่าวยืนยันว่า

พระเยซู

เราขอบอกความจริงกับเจ้าว่า คนหนึ่งในพวกเจ้าจะทรยศเรา

22พวกสาวกเริ่มมองหน้ากันสงสัยว่าพระองค์หมายถึงใคร 23สาวกคนหนึ่งที่พระเยซูรักก็กำลังเอนกายใกล้ทรวงอกของพระองค์ 24ซีโมนเปโตรจึงพยักหน้าพูดกับคนนั้นว่า

ซีโมนเปโตร

บอกเราเถิดว่าพระองค์กล่าวถึงผู้ใด

25เขาเอนหลังพิงทรวงอกของพระเยซู แล้วพูดว่า

ยอห์นที่เป็นสาวก

พระองค์ท่าน คนนั้นคือใคร

26พระเยซูจึงตอบว่า

พระเยซู

คือผู้ที่เราจะเอาขนมปังนี้จิ้มในถ้วยให้

แล้วพระเยซูก็จิ้มขนมปังนั้น และยื่นให้แก่ยูดาสบุตรของซีโมนอิสคาริโอท 27เมื่อยูดาสรับประทานขนมปังนั้นเข้าไป ซาตานก็เข้าสิงในตัวเขา* พระเยซูจึงกล่าวกับเขาว่า

พระเยซู

อะไรที่เจ้าจะทำก็ทำเร็วๆ เถิด

28พวกที่เอนกายอยู่ ณ ที่นั้นไม่ทราบว่าพระองค์ได้กล่าวเช่นนั้นกับเขาด้วยจุดประสงค์อะไร 29หรืออาจเป็นเพราะยูดาสถือกล่องเก็บเงิน บางคนจึงคิดว่าพระเยซูกล่าวว่า

พระเยซู

จงซื้อสิ่งที่เราจำเป็นต้องใช้สำหรับงานเทศกาลนี้

หรือไม่ก็บอกว่า เขาควรให้ทานแก่ผู้ยากไร้ 30หลังจากยูดาสได้รับขนมปังนั้นแล้วก็ออกไปทันที ขณะนั้นเป็นเวลากลางคืน
31เมื่อยูดาสจากไปแล้ว พระเยซูจึงกล่าวว่า

พระเยซู

บัดนี้บุตรมนุษย์ได้รับพระบารมีแล้ว และทำให้พระเจ้าได้รับพระบารมีด้วย 32หากว่าบุตรมนุษย์ทำให้พระเจ้าได้รับพระบารมี พระเจ้าเองก็จะมอบพระบารมีนั้นให้แก่บุตรมนุษย์ด้วย และจะมอบให้ทันที 33บรรดาลูกที่รักเอ๋ย เราอยู่กับเจ้ายาวนานอีกสักประเดี๋ยวหนึ่ง เจ้าจะเสาะหาเรา และเราจะบอกเจ้าอีกครั้งเหมือนกับที่เคยพูดกับชาวยิวแล้วว่า ‘ที่ซึ่งเราจะไปนั้น เจ้าไปไม่ได้’ 34บัญญัติใหม่ที่เราให้แก่เจ้า คือเจ้าจงรักซึ่งกันและกัน พวกเจ้าต้องรักซึ่งกันและกันดังที่เรารักเจ้า 35ถ้าเจ้ามีความรักซึ่งกันและกันแล้ว ทุกคนจะได้รู้ว่าพวกเจ้าเป็นสาวกของเรา

36ซีโมนเปโตรพูดว่า

ซีโมนเปโตร

พระองค์ท่าน พระองค์จะไปไหน

พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

ที่ซึ่งเราจะไปนั้น เจ้าตามไปไม่ได้ในเวลานี้ แต่จะตามไปในภายหลัง

37เปโตรพูดว่า

ซีโมนเปโตร

พระองค์ท่าน ทำไมในเวลานี้ข้าพเจ้าจึงตามพระองค์ไปไม่ได้ ข้าพเจ้าจะสละชีวิตให้แก่พระองค์

38พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

เจ้าจะสละชีวิตของเจ้าให้แก่เราหรือ เราขอบอกความจริงกับเจ้าว่า ไก่จะไม่ขันจนกว่าเจ้าจะปฏิเสธเรา 3 ครั้ง
141อย่าทุกข์ใจเลย จงเชื่อในพระเจ้าและเรา 2ในบ้านของพระบิดาของเรามีที่อยู่มากมาย ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นแล้วเราก็จะไม่บอกเจ้าหรอก เราไปเพื่อจัดเตรียมที่ให้พวกเจ้า 3หลังจากเราไปจัดเตรียมที่ให้พวกเจ้าแล้ว เราจะกลับมาอีกเพื่อรับเจ้าไปอยู่กับเรา เราไปอยู่ที่ไหน เจ้าจะได้อยู่ที่นั่นด้วย 4และเจ้ารู้จักทางที่เราจะไปนั้น

5โธมัสพูดว่า

โธมัส

พระองค์ท่าน ในเมื่อพวกเราไม่ทราบว่าพระองค์จะไปไหน แล้วเราจะทราบทางได้อย่างไร

6พระเยซูกล่าวกับเขาว่า

พระเยซู

เราคือหนทาง ความจริงและชีวิต ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได้นอกจากจะผ่านเรา 7ถ้าพวกเจ้าได้รู้จักเราแล้ว เจ้าก็จะรู้จักพระบิดาของเราด้วย ตั้งแต่นี้ไปพวกเจ้าก็รู้จักพระองค์ และได้เห็นพระองค์แล้ว

8ฟีลิปพูดว่า

ฟีลิป

พระองค์ท่าน โปรดช่วยให้เราได้เห็นพระบิดาเท่านั้น ก็เพียงพอแล้ว

9พระเยซูกล่าวกับเขาว่า

พระเยซู

ฟีลิปเอ๋ย เราอยู่กับเจ้านานแล้ว ยังไม่รู้จักเราอีกหรือ ผู้ที่เคยเห็นเราแล้วก็เคยเห็นพระบิดา เจ้าพูดได้อย่างไรว่า ‘ช่วยให้เราได้เห็นพระบิดาเถิด’ 10เจ้าไม่เชื่อหรือว่า เราอยู่ในพระบิดา และพระบิดาอยู่ในเรา คำกล่าวที่เราบอกเจ้านั้นไม่ได้มาจากเราเอง แต่พระบิดาผู้ดำรงอยู่ในเราเป็นผู้ปฏิบัติงานของพระองค์ 11จงเชื่อว่าเราอยู่ในพระบิดาและพระบิดาอยู่ในเรา ถ้าไม่อย่างนั้นก็จงเชื่อเพราะสิ่งที่เรากระทำเถิด 12เราขอบอกความจริงกับเจ้าว่า ผู้ที่เชื่อในเราจะกระทำสิ่งซึ่งเรากระทำ และเขาก็จะกระทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ เพราะว่าเราจะไปถึงพระบิดา 13และอะไรก็ตามที่เจ้าขอในนามของเรา เราก็จะกระทำให้ เพื่อว่าพระบิดาจะได้รับพระบารมีโดยผ่านพระบุตร 14ถ้าเจ้าขอสิ่งใดจากเราในนามของเรา เราก็จะกระทำสิ่งนั้นให้
15ถ้าเจ้ารักเรา ก็จงปฏิบัติตามบัญญัติของเราเถิด 16แล้วเราจะขอจากพระบิดา พระองค์จะมอบองค์ผู้ช่วยอีกผู้หนึ่งให้ เพื่ออยู่กับเจ้าไปตลอดกาล 17พระองค์เป็นพระวิญญาณแห่งความจริงที่โลกนี้ไม่สามารถรับได้ เพราะพวกเขามองไม่เห็นและไม่รู้จักพระองค์ แต่พวกเจ้ารู้จักพระองค์เพราะพระองค์ดำรงอยู่กับเจ้าและจะอยู่ในตัวเจ้าด้วย 18เราจะไม่จากเจ้าไป และปล่อยให้พวกเจ้าเป็นเช่นเด็กกำพร้า เราจะมาหาเจ้าอีก 19เพียงประเดี๋ยวหนึ่ง โลกนี้ก็จะมองไม่เห็นเราอีก แต่พวกเจ้าจะมองเห็นเราเพราะเราดำรงอยู่ และพวกเจ้าจะดำรงอยู่ด้วยเช่นกัน 20ในวันนั้นพวกเจ้าจะรู้ว่าเราอยู่ในพระบิดาของเรา และเจ้าอยู่ในเรา ดังที่เราอยู่ในพวกเจ้า 21ผู้ที่มีบัญญัติของเราและปฏิบัติตามนั้นเป็นผู้ที่รักเรา ผู้ที่รักเราจะได้รับความรักจากพระบิดาและเรา เราจะมาสำแดงตัวเราให้ปรากฏแก่เขา

22ยูดาส (มิใช่อิสคาริโอท) พูดว่า

ยูดาส(มิใช่อิสคาริโอท)

พระองค์ท่าน เพราะเหตุใดพระองค์จึงจะสำแดงแก่พวกข้าพเจ้าเท่านั้น แต่ไม่สำแดงแก่โลก

23พระเยซูกล่าวตอบว่า

พระเยซู

ถ้าผู้ใดรักเรา ผู้นั้นจะปฏิบัติตามคำสั่งสอนของเรา และพระบิดาของเราจะรักเขา พระบิดาและเราจะมาหาเขาและอยู่ร่วมกันกับเขา 24ผู้ที่ไม่รักเราก็ไม่ปฏิบัติตามคำของเรา คำกล่าวที่เจ้าได้ยินนี้ไม่ใช่คำกล่าวของเรา แต่เป็นของพระบิดาผู้ส่งเรามา
25เราพูดถึงสิ่งเหล่านี้กับพวกเจ้าขณะที่อยู่กับเจ้า 26แต่องค์ผู้ช่วยผู้นั้นคือพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่พระบิดาจะส่งมาในนามของเรา พระวิญญาณบริสุทธิ์จะสอนทุกสิ่งแก่เจ้า และจะช่วยให้พวกเจ้าระลึกถึงทุกสิ่งที่เราได้กล่าวไว้กับเจ้าแล้ว 27เรามอบสันติสุขไว้กับพวกเจ้า สันติสุขที่เราให้แก่เจ้านี้ไม่เหมือนกับที่โลกให้ ดังนั้นอย่าทุกข์ใจหรือหวาดกลัวเลย 28พวกเจ้าได้ยินสิ่งที่เราพูดกับเจ้าแล้วว่า ‘เรากำลังจะจากไปและจะมาหาเจ้าอีก’ ถ้าเจ้ารักเรา เจ้าก็จะยินดีที่เราจะไปหาพระบิดา เพราะพระบิดายิ่งใหญ่กว่าเรา 29และบัดนี้เราได้บอกแก่พวกเจ้าก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้น เมื่อเกิดขึ้นแล้ว พวกเจ้าจะได้เชื่อ 30เราจะไม่พูดกับเจ้ามากไปกว่านี้ เพราะผู้ครองโลกนี้กำลังจะมา และไม่มีอำนาจอะไรเหนือเราเลย 31แต่เพื่อให้โลกรู้ว่าเรารักพระบิดา เราจึงกระทำตามคำสั่งของพระบิดา ลุกขึ้นเถิด เราไปกันได้แล้ว

*13:18 ฉบับสดุดี 41:9 ยกส้นเท้า คือยกเท้าให้เห็นใต้ฝ่าเท้า เป็นการแสดงว่าเกลียดชังมาก
*13:19 “เราคือผู้นั้น” เป็นความหมายจากคำศัพท์ภาษากรีกและฮีบรูคือ “เราเป็น” ฉบับอพยพ 3:14, 15
*13:27 คำว่า ซาตาน ในภาษาฮีบรูหมายถึงพญามาร ความหมายคือ “ผู้ต่อต้าน”

ทำตามตัวอย่างของพระเจ้า

• จากเรื่องที่อ่าน มีตัวอย่างที่ท่านควรปฏิบัติตามหรือไม่ ถ้ามี ตัวอย่างอะไร
• ท่านควรเริ่มลงมือทำอะไรวันนี้
• จากเรื่องที่อ่าน มีตัวอย่างไม่ดีที่ท่านควรหลีกเลี่ยงหรือไม่ ถ้ามี ตัวอย่างอะไร
• ท่านควรเริ่มลงมือทำอะไรวันนี้