181เมื่อพระเยซูกล่าวดังนี้แล้ว พระองค์พร้อมด้วยสาวกได้เดินข้ามซอกหุบเขาขิดโรน เข้าไปยังสวนแห่งหนึ่ง 2ยูดาสผู้กำลังจะทรยศพระองค์ก็รู้จักสวนนั้น เพราะพระเยซูเคยไปพบปะกับเหล่าสาวกของพระองค์ที่นั่นบ่อยครั้ง 3ยูดาสจึงพาทหารในกองกลุ่มหนึ่งกับพวกเจ้าหน้าที่จากบรรดามหาปุโรหิตและฟาริสีไปที่นั่น ต่างก็ถือตะเกียง ไต้ และอาวุธมาด้วย 4พระเยซูทราบดีถึงทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพระองค์ จึงก้าวออกไปถามพวกเขาว่า

พระเยซู

ท่านตามหาใคร

5พวกเขาตอบว่า

พวกทหาร

เยซูแห่งเมืองนาซาเร็ธ

พระองค์กล่าวว่า

พระเยซู

เราคือผู้นั้น*

และยูดาสผู้ที่กำลังจะทรยศพระองค์ก็ยืนอยู่ที่นั่นด้วย 6เมื่อพระองค์กล่าวว่า

พระเยซู

เราคือผู้นั้น

พวกเขาก็ถอยหลังกลับไปและล้มลงที่พื้น 7พระองค์จึงถามพวกเขาอีกว่า

พระเยซู

ท่านตามหาใคร

เขาพูดว่า

พวกทหาร

เยซูแห่งเมืองนาซาเร็ธ

8พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

เราบอกแล้วว่าเราคือผู้นั้น ถ้าท่านตามหาเรา ก็จงปล่อยให้คนเหล่านี้ไปเถิด

9เพื่อจะได้เป็นไปตามคำที่พระองค์กล่าวไว้ว่า

พระเยซู

ในบรรดาผู้ที่พระองค์ได้มอบให้แก่ข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าไม่ได้ให้สักคนเดียวหลงหายเลย*

10ซีโมนเปโตรมีดาบจึงชักออกฟันทาสชื่อมัลคัส ซึ่งเป็นผู้รับใช้ของหัวหน้ามหาปุโรหิต และตัดหูขวาของเขาขาด 11พระเยซูกล่าวกับเปโตรว่า

พระเยซู

จงเอาดาบใส่ฝักเสีย เราควรจะต้องดื่มจากถ้วยซึ่งพระบิดาได้ให้แก่เรามิใช่หรือ

12แล้วเหล่าทหารในกองกลุ่มหนึ่งพร้อมทั้งผู้บังคับกองพันกับพวกเจ้าหน้าที่ของชาวยิวจึงจับกุมและมัดพระเยซูไว้ 13แรกทีเดียวพวกเขานำพระองค์ไปหาอันนาส ซึ่งเป็นพ่อตาของคายาฟาสหัวหน้ามหาปุโรหิตในปีนั้น 14คายาฟาสเป็นคนแนะนำพวกชาวยิวว่า เหมาะสมแล้วที่คนหนึ่งจะตายแทนคนทั้งปวง
15ซีโมนเปโตรและสาวกอีกคนกำลังตามพระเยซูไป สาวกคนนั้นซึ่งรู้จักกับหัวหน้ามหาปุโรหิต จึงได้เข้าไปกับพระเยซูถึงลานบ้านของหัวหน้ามหาปุโรหิต 16แต่เปโตรกำลังยืนอยู่ที่ประตูด้านนอก ฉะนั้นสาวกคนที่รู้จักหัวหน้ามหาปุโรหิต จึงได้ออกไปพูดกับหญิงที่เฝ้าประตูและนำเปโตรเข้ามา 17ทาสรับใช้หญิงที่เฝ้าประตูจึงพูดกับเปโตรว่า

ทาสรับใช้หญิง

ท่านไม่ใช่สาวกอีกคนของชายผู้นี้ใช่ไหม

เขาพูดว่า

ซีโมนเปโตร

เราไม่ได้เป็น

18ขณะนั้นอากาศหนาวเย็น พวกทาสรับใช้และเจ้าหน้าที่กำลังยืนผิงไฟซึ่งก่อจากถ่าน เปโตรเองก็ยืนผิงไฟอยู่กับเขาด้วย
19หัวหน้ามหาปุโรหิตถามพระเยซูเกี่ยวกับบรรดาสาวกและการสั่งสอนของพระองค์ 20พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

เราได้พูดอย่างเปิดเผยต่อโลก เราสั่งสอนอยู่เสมอในศาลาที่ประชุมและในพระวิหารที่พวกชาวยิวมาชุมนุมกัน เราไม่ได้พูดสิ่งใดในที่ลับ 21ทำไมท่านจึงถามเรา จงถามพวกที่ได้ยินเถิดว่าเราพูดอะไรกับเขา เพราะพวกเขารู้ว่าเราได้พูดอะไรไป

22เมื่อพระองค์กล่าวดังนั้นแล้ว เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ตบหน้าพระเยซูแล้วพูดว่า

เจ้าหน้าที่ของมหาปุโรหิต

ท่านตอบหัวหน้ามหาปุโรหิตอย่างนั้นหรือ

23พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

ถ้าเราพูดผิดก็จงกล่าวหาเถิดว่าผิดอย่างไร แต่ถ้าถูกต้องแล้ว ท่านมาตบเราทำไม

24อันนาสจึงมอบพระองค์ซึ่งถูกมัดอยู่ให้กับคายาฟาสหัวหน้ามหาปุโรหิต
25ขณะนั้นซีโมนเปโตรกำลังยืนผิงไฟอยู่ คนเหล่านั้นจึงพูดกับเขาว่า

คนที่อยู่ที่การทดลอง

ท่านไม่ใช่หนึ่งในบรรดาสาวกของเขาด้วยหรือ

เปโตรปฏิเสธว่า

ซีโมนเปโตร

เราไม่ได้เป็น

26ทาสรับใช้คนหนึ่งของหัวหน้ามหาปุโรหิตซึ่งเป็นญาติกับคนที่เปโตรตัดหูขาดก็พูดขึ้นว่า

คนที่อยู่ที่การทดลอง

ข้าพเจ้าเห็นท่านในสวนกับเขามิใช่หรือ

27เปโตรจึงปฏิเสธอีก และทันใดนั้นเอง ไก่ก็ขัน
28เขาเหล่านั้นก็พาพระเยซูจากคายาฟาสไปยังวังของผู้ว่าราชการโรมันในตอนเช้าตรู่ แต่ไม่ได้เข้าไปในวังเพื่อไม่ให้เป็นมลทิน และจะได้รับประทานในเทศกาลปัสกาได้ 29ปีลาตจึงออกมาหาเขาเหล่านั้นแล้วพูดว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

ชายผู้นี้ถูกฟ้องร้องด้วยข้อหาอะไร

30พวกเขาตอบว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

ถ้าชายผู้นี้ไม่กระทำความชั่ว พวกเราก็จะไม่มอบเขาไว้กับท่าน

31ปีลาตจึงพูดกับเขาว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

พวกท่านจงเอาตัวเขาไปกล่าวโทษตามกฎของท่านเองเถิด

บรรดาชาวยิวพูดกับเขาว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

พวกเราไม่มีสิทธิ์ประหารใคร

32ทั้งนี้เพื่อเป็นไปตามที่พระเยซูได้กล่าวไว้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพระองค์จะสิ้นชีวิตอย่างไร
33ปีลาตจึงเข้าไปในวังอีกและเรียกพระเยซูมาถามว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

ท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ

34พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

ท่านพูดเกี่ยวกับเราตามความคิดของท่านเอง หรือเพราะคนอื่นๆ บอกท่าน

35ปีลาตตอบว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

เราเป็นคนยิวหรือ ชนชาติของท่านและเหล่ามหาปุโรหิตได้มอบตัวท่านไว้กับเรา ท่านได้กระทำอะไรไปบ้าง

36พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

อาณาจักรของเราไม่ได้เป็นของโลกนี้ ถ้าอาณาจักรของเราเป็นของโลกนี้แล้ว บรรดาผู้รับใช้ของเราก็จะต่อสู้เพื่อไม่ให้เราถูกมอบตัวไว้กับพวกชาวยิว แต่เท่าที่เป็นอยู่นี้ อาณาจักรของเราไม่ได้อยู่ที่นี่

37ดังนั้นปีลาตจึงพูดกับพระองค์ว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

ถ้าเช่นนั้นท่านก็คือกษัตริย์น่ะสิ

พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

ท่านพูดถูกต้องแล้วว่าเราคือกษัตริย์ และด้วยเหตุนี้เราจึงเกิดมา และเราจึงมาในโลกเพื่อยืนยันถึงความจริง ทุกคนที่มาจากความจริงฟังเสียงของเรา

38ปีลาตพูดกับพระองค์ว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

ความจริงคืออะไร

และเมื่อพูดดังนั้นแล้วก็ออกไปหาชาวยิวอีก และพูดว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

เราเห็นว่าเขาไม่มีความผิด 39แต่พวกท่านมีธรรมเนียมอย่างหนึ่ง คือให้เราปลดปล่อยใครสักคนให้แก่ท่านในเทศกาลปัสกา ท่านอยากให้เราปลดปล่อยกษัตริย์ของชาวยิวให้แก่ท่านไหม

40เขาเหล่านั้นจึงร้องขึ้นอีกว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

ไม่ใช่ชายคนนี้ ควรเป็นบารับบัส

แต่บารับบัสที่ว่านั้นเป็นโจร
191ปีลาตจึงเอาตัวพระเยซูไปและสั่งให้คนเฆี่ยนพระองค์ 2พวกทหารสานมงกุฎหนามแล้วสวมไว้บนศีรษะให้ พร้อมทั้งเหวี่ยงเสื้อตัวนอกสีม่วงลงบนร่างของพระองค์ 3แล้วพวกเขาก็มาหาพระองค์ พูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า

พวกทหาร

ไชโย ขอต้อนรับกษัตริย์ของชาวยิว

แล้วเขาก็ตบใบหน้าของพระองค์ 4ปีลาตก็ออกไปอีกและพูดกับเขาเหล่านั้นว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

ดูเถิด เราจะเอาตัวเขาออกมาให้พวกท่าน เพื่อท่านจะได้รู้ว่า เราเห็นว่าเขาไม่มีความผิด

5พระเยซูซึ่งสวมมงกุฎหนามและเสื้อตัวนอกสีม่วงก็ได้ออกมา ปีลาตพูดกับเขาเหล่านั้นว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

นี่ไง ชายคนนั้น

6ดังนั้นเมื่อเหล่ามหาปุโรหิตและเจ้าหน้าที่เห็นพระองค์ พวกเขาจึงร้องเสียงดังว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

ให้ตรึงเขาเสีย ให้ตรึงเขาเสีย

ปีลาตพูดกับเขาเหล่านั้นว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

เอาตัวเขาไป แล้วก็ตรึงเขาเองเถิด เพราะเราเห็นว่าเขาไม่มีความผิด

7พวกชาวยิวตอบเขาว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

ตามกฎของพวกเราแล้ว เขาควรตาย เพราะว่าเขาตั้งตนเป็นพระบุตรของพระเจ้า

8เมื่อปีลาตได้ยินดังนั้นก็ตกใจกลัวยิ่งขึ้น 9จึงเข้าไปในวังอีก แล้วพูดกับพระเยซูว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

ท่านมาจากไหน

พระเยซูไม่ตอบ 10ปีลาตจึงพูดกับพระองค์ว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

ท่านไม่พูดกับเราหรือ ไม่รู้หรือว่าเรามีสิทธิอำนาจที่จะปล่อยท่าน และก็มีสิทธิอำนาจที่จะตรึงท่าน

11พระเยซูตอบว่า

พระเยซู

ท่านไม่มีสิทธิอำนาจเหนือเรา นอกจากว่าจะได้รับมาจากเบื้องบน ด้วยเหตุนี้เองคนที่มอบเราไว้กับท่านจึงมีบาปยิ่งกว่าท่าน

12ปีลาตพยายามอย่างยิ่งที่จะปลดปล่อยพระองค์ไป แต่ชาวยิวร้องด้วยเสียงอันดังว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

ถ้าท่านปลดปล่อยชายคนนี้ ท่านก็ไม่ใช่มิตรของซีซาร์ คนที่ตั้งตนเป็นกษัตริย์ถือว่าเป็นปฏิปักษ์ต่อซีซาร์

13เมื่อปีลาตได้ยินดังนั้นจึงพาพระเยซูออกมา และนั่งลงบนที่นั่งของผู้ตัดสินความ ที่เรียกว่า ลานปูศิลา หรือตามภาษาฮีบรูคือ กับบาธา 14วันนั้นเป็นวันจัดเตรียม*สำหรับเทศกาลปัสกา เวลาประมาณ 6 โมงเช้า* ปีลาตพูดกับชาวยิวว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

นี่ไง กษัตริย์ของท่าน

15พวกเขาจึงร้องเสียงดังว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

เอาตัวเขาไปเสีย เอาตัวเขาไปเสีย ให้ตรึงเขาเสีย

ปีลาตพูดกับพวกเขาว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

เราควรจะตรึงกษัตริย์ของท่านหรือ

บรรดามหาปุโรหิตตอบว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

เราไม่มีกษัตริย์อื่นนอกจากซีซาร์

16จากนั้นปีลาตจึงมอบพระองค์ให้เขาเหล่านั้นนำพระองค์ไปตรึงบนไม้กางเขน
17พวกเขาจึงพาพระเยซูไป ให้พระองค์แบกไม้กางเขนของพระองค์เอง* ออกไปยังสถานที่ซึ่งเรียกว่า ที่ของกะโหลกศีรษะหรือเรียกเป็นภาษาฮีบรูว่า กลโกธา 18ที่นั้นเองที่พวกเขาตรึงพระองค์พร้อมกับชายอื่นอีก 2 คนโดยให้พระเยซูอยู่กลาง 19ปีลาตเขียนป้ายติดไว้ที่ไม้กางเขนด้วยว่า “พระเยซูแห่งเมืองนาซาเร็ธ กษัตริย์ของชาวยิว” 20ชาวยิวจำนวนมากอ่านป้ายนี้ เพราะที่ที่เขาตรึงพระเยซูอยู่ใกล้ตัวเมือง และเขียนไว้เป็นภาษาฮีบรู ภาษาลาติน และภาษากรีก 21ดังนั้นพวกมหาปุโรหิตของชาวยิวพูดกับปีลาตว่า

กลุ่มผู้นำชาวยิว

อย่าเขียนว่า ‘กษัตริย์ของชาวยิว’ แต่ให้เขียนตามที่เขาได้กล่าวไว้ว่า ‘เราคือกษัตริย์ของชาวยิว’

22ปีลาตตอบว่า

ผู้ว่าราชการโรมันปีลาต

สิ่งใดที่เราเขียนแล้ว ก็แล้วไป

23เมื่อพวกทหารได้ตรึงพระเยซูบนไม้กางเขนแล้ว ก็เอาเสื้อตัวนอกของพระองค์มาแบ่งออกเป็น 4 ส่วนให้ทหารคนละส่วน และที่เหลือเป็นเสื้อตัวใน ทอเป็นชิ้นเดียวโดยไม่มีตะเข็บ 24เขาเหล่านั้นจึงพูดโต้ตอบกันว่า

พวกทหาร

อย่าฉีกเสื้อตัวนั้นเลย แต่มาจับฉลากกันและดูว่าใครจะได้ไป

ซึ่งเป็นไปตามพระคัมภีร์ที่ว่า
“พวกเขาแบ่งปันเสื้อตัวนอกของข้าพเจ้าในหมู่พวกเขา
แล้วเขาจับฉลากเอาเสื้อตัวในของข้าพเจ้าไป*”
พวกทหารก็ได้ทำตามนั้น 25บรรดาผู้ที่ยืนอยู่ข้างไม้กางเขนของพระเยซูมี มารดากับน้าสาวของพระองค์ มารีย์ภรรยาของเคลโอปัส และมารีย์ชาวมักดาลา 26เมื่อพระเยซูมองเห็นมารดาของพระองค์และสาวกที่พระองค์รักยืนอยู่ใกล้ๆ จึงกล่าวกับมารดาของพระองค์ว่า

พระเยซู

ท่านแม่ ดูเถิด บุตรของท่าน

27แล้วพระองค์กล่าวกับสาวกคนนั้นว่า

พระเยซู

ดูเถิด มารดาของเจ้า

ครั้นแล้วสาวกผู้นั้นก็รับมารดาของพระองค์เข้ามาอยู่ในบ้านของตน
28หลังจากนั้น พระเยซูทราบว่าทุกสิ่งเสร็จสมบูรณ์แล้ว เพื่อเป็นไปตามที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ พระองค์กล่าวว่า

พระเยซู

เรากระหายน้ำ

29มีโถใส่เหล้าองุ่นเปรี้ยวตั้งอยู่ที่นั่น เขาเหล่านั้นจึงเอาฟองน้ำชุบเหล้าองุ่นเปรี้ยวติดไว้ที่ปลายไม้หุสบ ยื่นให้ถึงปากของพระองค์ 30เมื่อพระเยซูรับเหล้าองุ่นเปรี้ยวแล้ว พระองค์กล่าวว่า

พระเยซู

เสร็จสิ้นแล้ว

จากนั้นพระองค์ก็ก้มศีรษะลงสิ้นชีวิต
31วันนั้นเป็นวันจัดเตรียม ชาวยิวจึงขอให้ปีลาตหักขาของผู้ที่ถูกตรึงและเอาตัวไป เพื่อไม่ให้ร่างค้างอยู่บนไม้กางเขนในวันสะบาโต (ในเมื่อเฉพาะวันสะบาโตวันนั้นสำคัญเป็นพิเศษ) 32ดังนั้นเหล่าทหารจึงมาหักขาของชายคนแรกที่ถูกตรึงอยู่กับพระองค์ แล้วก็หักขาของชายอีกคน 33แต่เมื่อพวกเขามาถึงพระเยซูก็พบว่าพระองค์สิ้นชีวิตแล้ว จึงไม่หักขาของพระองค์ 34แต่ทหารคนหนึ่งใช้หอกแทงสีข้างของพระองค์ โลหิตกับน้ำก็ไหลออกมาทันที 35ชายคนที่เห็นก็ได้ยืนยัน และคำยืนยันของเขาเป็นความจริง เขารู้ว่าเขาบอกความจริงเพื่อว่าพวกท่านจะได้เชื่อเช่นกัน 36สิ่งนี้เกิดขึ้นก็เพื่อจะได้เป็นไปตามพระคัมภีร์ที่ว่า
“กระดูกของพระองค์จะไม่หักสักชิ้นเดียว*
37และมีอีกตอนที่พระคัมภีร์ระบุว่า
“พวกเขาจะมองดูองค์ผู้ที่พวกเขาได้แทง*”
38หลังจากนั้นโยเซฟชาวเมืองอาริมาเธียก็ได้มาขอร่างของพระเยซูไปจากปีลาต โยเซฟแอบเป็นสาวกอย่างลับๆ ของพระเยซูเพราะกลัวพวกชาวยิว และปีลาตให้อนุญาต เขาจึงมาเอาร่างของพระองค์ไป 39เขามาพร้อมกับนิโคเดมัสซึ่งตอนแรกก็ได้มาหาพระองค์ในเวลากลางคืน โดยนำเครื่องหอมอันประกอบด้วยมดยอบกับกฤษณาหนักประมาณสามสิบกว่ากิโลกรัมมาด้วย 40ชายทั้งสองจึงนำร่างของพระเยซูมาปฏิบัติตามประเพณีนิยมการฝังศพของชาวยิว โดยพันหุ้มด้วยริ้วผ้าป่านห่อด้วยเครื่องหอม 41สถานที่ซึ่งพระองค์ถูกตรึงบนไม้กางเขนนั้นมีสวนแห่งหนึ่ง และในสวนนั้นมีถ้ำเก็บศพใหม่ซึ่งไม่เคยมีร่างอื่นฝังมาก่อน 42เพราะว่าวันนั้นเป็นวันจัดเตรียมของชาวยิวและเพราะถ้ำเก็บศพอยู่ใกล้ๆ เขาจึงวางร่างของพระเยซูไว้ที่นั่น

*18:5 ศัพท์ภาษากรีกและฮีบรูคือ “เราเป็น” ฉบับอพยพ 3:14, 15
*18:9 ฉบับยอห์น 6:39
*19:14a วันจัดเตรียม เป็นวันศุกร์ ในเมื่อชาวยิวไม่สามารถทำงานในวันสะบาโต จึงใช้วันศุกร์เป็นวันจัดเตรียมเพื่อฉลองวันสะบาโต และวันสะบาโตเริ่มหลังจากตะวันตกดินของวันศุกร์
*19:14b หรือเที่ยงวัน
*19:17 ตรึงบนไม้กางเขน เป็นการตายที่ทารุณและเจ็บปวดที่สุดที่ชาวโรมันรู้จัก ใช้เฉพาะฆาตกรรายเหี้ยมที่สุด และตามกฎแล้วประชาชนชาวโรมันเองไม่ต้องถูกตรึงบนไม้กางเขน
*19:24 ฉบับสดุดี 22:18
*19:36 ฉบับอพยพ 12:46; กันดารวิถี 9:12; สดุดี 34:20
*19:37 ฉบับเศคาริยาห์ 12:10

ขุดให้ลึก

• ท่านเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับพระเยซูตอนที่พระองค์เผชิญกับความยากลำบากและความอยุติธรรม
• เปโตรตอบว่าอย่างไรเมื่อเขาถูกถามว่าเขาเป็นสาวกของพระองค์หรือไม่ ท่านคิดว่าทำไมเขาตอบแบบนั้น
• ลองจิตนการว่าเปโตรรู้สึกอย่างไรในตอนนั้น ท่านเคยรู้สึกแบบนั้นหรือไม่ และท่านรับมือกับความรู้สึกนั้นอย่างไร
• ใช้เวลาพูดคุยกับพระเจ้าเกี่ยวกับประสบการณ์เรื่องความยากลำบาก ความอยุติธรรม และการปฏิเสธ จากนั้นยอมให้พระเจ้านำท่านไปสู่การตอบสนองที่ดีกว่า