บทนำสู่ 1 เธสะโลนิกา
ปัญหาเรี่องความเป็นกับความตาย
อาจารย์เปาโลได้แสดงให้เราได้เห็นว่าจะเผชิญกับอนาคตด้วยความเชื่อและความหวังได้อย่างไร
อ่าน 1 เธสะโลนิกาอย่างไร
รูปภาพที่ยั่วยวนและความกดดันในเรื่องเพศนั้นมีอยู่ทุกที่ในวัฒนธรรมปัจจุบันนี้ มันเหมือนกับว่าสถานการณ์นั้นก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนักกับเมืองเธสะโลนิกา เราได้เผชิญกับคำถามเดียวกันกับคริสตจักรในช่วงต้นๆ คือ
“เราจะใช้ชีวิตอย่างบริสุทธิ์ได้อย่างไรท่ามกลางวัฒนธรรมที่ปราศจากศีลธรรมแบบนี้?” ในขณะที่เรานั้นต่อสู้เพื่อที่จะมีชีวิตที่บริสุทธิ์ในสังคมที่หย่อนยาน 1 เธสะโลนิกา ได้ให้คำแนะนำที่ชัดเจนและคำมั่นสัญญาที่หนุนใจแก่เรา “พระองค์ผู้ที่เรียกท่านเป็นผู้รักษาคำมั่นสัญญา และพระองค์จะช่วยกระทำสิ่งนั้นให้แก่ท่าน” (5:24)
ด้วยหัวใจของการเป็นผู้เลี้ยงที่มีความกระตื้อรื้อร้นของอาจาร์ยเปาโลได้แสดงออกให้เห็นถึงความชื่นชมยินดีและความเป็นห่วงที่มีต่อคริสตจักรเธสะโลนิกา ความมั่นใจของเขาได้วางไว้บนอำนาจของพระคำของพระเจ้าที่จะเปลี่ยนแปลงพวกเขา จงให้ความสนใจเป็นพิเศษกับภาพที่สวยงามของการสร้างสาวกในบทที่ 2 ข้อ 8 เรารักท่านมาก จึงมีความยินดียิ่งนักในการแบ่งปันทั้งข่าวประเสริฐของพระเจ้า รวมถึงชีวิตของเราด้วย เพราะท่านทั้งหลายเป็นที่รักยิ่งของเราแล้ว รากฐานของทั้งหมดนี้ก็คือมุมมองชีวิตด้วยความเป็นจริงผ่านทางเลนส์ของนิรันดร ให้มองหาคำสอนของการกลับมาครั้งที่สองของพระเยซู อาจจะให้แรงบันดาลใจกับคุณเพื่อที่จะสามารถเผชิญกับอนาคตที่ไม่แน่นอนได้ด้วยความหวังอันยิ่งใหญ่และกระตุ้นให้คุณที่จะใช้ชีวิตที่จะเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า
ใครเป็นผู้เขียนจดหมายฉบับนี้ และ เมื่อไหร่?
อัครทูตเปาโลเป็นผู้เขียน อาจจะในช่วงตอนต้นของปี 50 หรือไม่ก็ไม่นานหลังจากนั้น
เขียนถึงใคร และ ทำไม?
เปาโลได้เขียนถึงผู้เชื่อในคริสตจักรที่เมืองเธสะโลนิกา ซึ่งได้ก่อตั้งขึ้นในช่วงของการเดินทางไปทำพันธกิจในครั้งที่สองของเขา ความวุ่นวายและผู้ต่อต้านได้บังคับให้เขาต้องออกจากที่นั้นเร็วกว่าที่เขาตั้งใจเอาไว้ แต่ข่าวล่าสุดที่เขาได้รับเกี่ยวกับความก้าวหน้าได้เป็นสิ่งที่หนุนใจให้เขาที่จะเขียนจดหมายฉบับนี้เพื่อที่จะชมเชยในเรื่องความเติบโตของพวกเขาในพระเจ้าและกระตุ้นให้พวกเขาที่จะเข้าใจในสิ่งที่พวกเขายังเข้าใจผิดอยู่
เราจะเข้าใจพระคัมภีร์แบบแสดงผู้พูดให้ลึกซึ้งได้อย่างไร
ตัวหนังสือของพระคัมภีร์แบบแสดงผู้พูดทั้งหมดเป็นสีดำ เพราะว่าในจดหมายฉบับนี้ได้บรรจุเพียงบทสนทนาแค่ฝ่ายเดี่ยวก็คือของเปาโลซึ่งมีถึงผู้เชื่อในเมืองเธสะโลนิกา
