ถ้อยคำที่เสริมกำลังให้กับทิโมธีในชีวิตและงานพันธกิจของเขา
ในขณะที่เล่นดนตรีโซโลคนเดี่ยวนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ แต่มันเป็นความล่ำลึกอย่างมีเอกลักษณ์ที่สามารถถ่ายทอดออกมาโดยการเล่นเป็นวงซิมโฟนีซึ่งประกอบไปด้วยศิลปินหลายท่านและ การไหลลื่นของเครื่องดนตรีต่างๆ ภายใต้การควบคุมของผู้ควบคุมวงดนตรี เราแต่ละคนต่างมีเครื่องดนตรีที่ต้องเล่นด้วยกันในคริสตจักร เราสามารถที่จะสร้างสรรค์การสำแดงถึงพระลักษณะของพระเจ้าออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมถ้าเราเล่นด้วยกันอย่างกลมกลืน สิ่งที่เรากำลังจะอ่านมันก็คล้ายกับหนังสือคู่มือของผู้ควบคุมวงดนตรี
มันคือแนวทางสำหรับการนำคริสตจักรแบบย่อๆ โดยการนำเสนอข้อควรปฏิบัติเพื่อที่จะช่วยให้ผู้เชื่อมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อซึ่งกันและกัน กับผู้นำคริสตจักร และต่อโลกที่อยู่รอบข้างพวกเขา อาจารย์เปาโลได้เขียนถึงเพื่อนที่รักของเขาผู้ซึ่งได้ร่วมเดินทางไปกับเขาในการออกประกาศในหลายๆ รอบ
คำสอนสำหรับคริสตจักรนั้นรวมกับคำแนะนำส่วนตัวและคำหนุนใจให้กับผู้ที่อยู่ในความคุ้มครองของเขาซึ่งก็คือ ทิโมธีนั้นเอง การผสมผสานนี้ทำให้เกิดคู่มือที่ยอดเยี่ยมสำหรับการสร้างสาวกทั้งที่เป็นต่อบุคคลและส่วนรวม
ข้อปฏิบัติเหล่านี้ เป็นสติปัญญาที่สำคัญที่ต้องมีความเข้าใจในสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงที่อาจารย์เปาโลได้เขียนถึง คุณอาจจะถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาว่า “ฉันสงสัยว่าสถานการณ์ในเอเฟซัสเป็นอย่างไรจึงได้กระตุ้นให้อาจารย์เปาโลเขียนอย่างนี้?” จงหาดูถึงหลักการที่สำคัญที่ซ่อนอยู่
มันอาจจะช่วยคุณได้ถ้าจะจินตนาการว่าคุณนั้นแอบฟังบนสนทนาระหว่างผู้อาวุโสและคนหนุ่มผู้ร่วมงาน ถึงแม้ว่าปัญหาที่เฉพาะเจาะจงนั้นและคำตอบอาจจะไม่เกิดขึ้นอีก แต่หลักการของพระกิตติคุณนั้นก็ไม่เคยเปลี่ยน
เปาโล ผู้ซึ่งเป็นอัครทูต ได้เขียนขึ้นไม่นานหลังจากที่เขาถูกปล่อยตัวจากการคุมขังที่กรุงโรม ซึ่งอาจจะประมาณราวปี ค.ศ. 63-65
เปาโลเขียนถึงทิโมธี ซึ่งเป็นคำแนะนำว่าจะนำคริสตจักรในเมืองเอเฟซัสได้อย่างไร คำสอนที่ผิดได้เป็นตัวทำลายการงานของเปาโลที่นั้น และ ทิโมธี ซึ่งเป็นหนึ่งในเพื่อนที่รักของเปาโล กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากซึ่งเขาต้องการคำหนุนใจและคำแนะนำว่าเขาจะนำคริสตจักรได้อย่างไร
ตัวหนังสือของพระคัมภีร์แบบแสดงผู้พูดเป็นสีดำทั้งหมดเพราะว่าจดหมายของอาจารย์เปาโลได้บันทึกแค่บทสนทนาฝ่ายเดี่ยวซึ่งเป็นของอาจารย์เปาโลที่มีให้กับทิโมธี